Opis

To jedna z najlepszych książek, jakie czytałam – stwierdziła Zosia, kończąc ostatni rozdział. Trzeba zaś przyznać, że w swoim sześcioletnim życiu przeczytała już naprawdę sporo.

Dlaczego tak bardzo spodobała się jej wyprawa Domino i Mukiego? Podobno kluczowy był tu motyw podróży w czasie. Ja dodałabym jeszcze wartką akcję, trzymające w napięciu wydarzenia, barwne, dość realistyczne dialogi, charakterystyczne – i charakterne! – postacie (w końcu wykreowała je twórczyni popularnej i łatwo rozpoznawalnej Basi).

Trzeba też przyznać, że Po drugiej stronie czasu to prawdziwie fantastyczna książka – taka, w której autorka nie boi się podążać w głąb swojej wyobraźni, szerokim łukiem omijając utarte, przewidywalne szlaki. Odważnie sięga przy tym po niedelikatne czy wręcz nie-dziecięce motywy (vide: zachowanie Prusów). Równocześnie jednak pozostaje wierna ściśle określonemu systemowi wartości i przemyśleniom, które pozwoliły stworzyć jej najbardziej niezwykłą opowieść o świętym Wojciechu, jaką czytałam. Jak sama komentuje: święty Wojciech nauczył mnie tego, że życie nie musi być idealne, aby było spełnione.

Zofia Stanecka nie tworzy jednak hagiografii czy powieści historycznej. Przebywający w gościnie u polskiego księcia biskup nie jest nawet głównym bohaterem książki. Jednak przemierzający średniowieczne lasy i grody czytelnicy, mają szansę całkiem sporo dowiedzieć się o jego życiu. I na długo to spotkanie zapamiętać.

(Choć osobiście przyznam, że Wojciecha wyobrażam sobie zupełnie inaczej niż ilustrator, Daniel de Latour).

Razem z Zosią niecierpliwie czekamy na kolejną podróż z zaczytanym Mukim i żywiołową Domino. Mamy nadzieję, że wyruszą w nią też skrzat Jestem Przy Tobie Raz Dwa Trzy Czesław i utopiec Nieprzemakalny Ano. Wszak bez nich – ani rusz!

Karolina Mucha