INSPIROTEKA
Łatwo nie jest. Te wszystkie morza i muchomory, żaby, rzekotki, łódki, muszki, horrory, chodniki, kłęby i dąsy – jak to zapamiętać?! Iluż użytkowników naszej ojczystej mowy marzy, by móc używać jednego „h”, „ż” czy „u”? Ilu wciąż popełnia błędy lub zmaga się z wątpliwościami – np. czy „nie” z rzeczownikami piszemy razem czy osobno? CzyWięcej oWeź byka za rogi! 9 książek ortograficznych[…]
Niewidomy.
Niepełnosprawny.
Potrzebujący pomocy.
Kaleka.
Czy taki właśnie jest Kamil?
Dla wielu – tak. Zwłaszcza, jeśli dostrzegają tylko jego wyglądające nietypowo oczy. I nie potrafią (nie chcą? Nie mają czasu?) spojrzeć ponad oczywisty stereotyp.
Katarzyna Ryrych lubi czynić swoimi bohaterami dzieci czy też młodych ludzi, którzy mają w życiu pod górkę. Tak jest z braćmi w O Stephenie Hawkingu, Czarnej Dziurze i Myszach Podpodłogowych – Stefan, unieruchomiony przez chorobę nie rusza się z łóżka, a wrażliwy Piotrek nie ma w związku z tym tak bezproblemowego dzieciństwa, jak jego koledzy.
W Wyspie mojej siostry mamy Marysię i jej starszą niepełnosprawną siostrę oraz ich trudne relacje.
Zaczęło się od Roku w mieście. Potem otrzymaliśmy absolutny bestseller – Rok na wsi Emilii Dziubak. Dobre przyjęcie serii zaowocowało kolejnymi tomami – mali i duzi czytelnicy zyskali możliwość spędzenia roku w przedszkolu, na wsi i… w Krainie Czarów.
Pośród coraz bardziej popularnych wielkoformatowych książek obrazkowych seria Rok w… wyróżnia się wysoką jakością i różnorodnością. Przyczynia się do tego fakt, że każdy kolejny tom opracowuje inny autor – i zawsze jest to twórca, który dowiódł już swojego talentu i pomysłowości, udowodnił, że jego prace posiadają własny, charakterystyczny styl. Ogólna koncepcja książek (o niej poniżej) nakreśla ramy, pozostawiając znaczący obszar dla wyobraźni i kreatywności ilustratorów. Swoboda tworzenia owocuje zaś oryginalnością i powiewem świeżości – wcale nieoczywistymi w przypadku wydawanych seryjnie książek. Czytaj więcej o Gdzie spędzimy ten rok? …
Jestem rodzicem, który pamięta stan wojenny. Kojarzy mi się on jednak głównie z tym, że nie było niedzielnego programu porannego, na który tak się czekało – „Teleranka” i że nie szło się następnego dnia do szkoły.
Ale niektórych z nas, dzieciaków w 1981 roku, dotknął on osobiście.
Czytaj więcej o Skutki uboczne eliksiru miłości …
Ha! W wieku lat prawie trzydziestu znalazłam ją!!! Oto książka, którą wzięłabym ze sobą na bezludną wyspę. (Wprawdzie ani na taką wyspę się nie wybieram, ani nie jestem zwolennikiem sztampowych pytań w rodzaju co zabrałbyś ze sobą…. Jednak tym razem muszę przyznać, że to nieco oklepane zdanie oddaje mój stosunek do Księgi poszukiwacza przygód) Więcej oKsiążka, która… przebije tablet[…]