Opis

Sprzedam mamę. Sprzedam syna

Takiemu tytułowi trudno się oprzeć.

Zwłaszcza, gdy człowiek zaczyna dorastać, a mama z dnia na dzień staje się osobą coraz bardziej irytującą. Wciąż mówi o obowiązkach, odpowiedzialności, każe odrabiać zadania domowe i maksymalnie ogranicza przyjemności.

Czy jednak stworzony przez Care Santos chłopiec naprawdę chciał wystawić mamę na sprzedaż?

O dziwo – tak. Prawie dziesięcioletni Oskar z pomocą swojej przyjaciółki, Niny, napisał ogłoszenie (Sprzedam w miarę nową mamę…) i zamieścił je na stronie internetowej. Na odpowiedź nie musiał długo czekać. Właściwie potencjalnych nabywców znalazło się nawet kilku. W zamian za mamę oferowali super gadżety (najnowszy model telefonu, hulajnogę, konsolę do gier), odrabiania prac domowych (do końca roku!), a nawet dwie mamy na odległość (mieszkające w Chinach). Pokusa była silna, ale…

Dorosły czytelnik – który sam przeżył już okres dorastania i po latach domowych potyczek pewnie odkrył, że z mamą jednak da się wytrzymać – łatwo rozpozna kierunek, do jakiego zmierza opowieść Oskara. Choć tak naprawdę nawet ten dojrzały czytelnik może zostać zaskoczony finałem. Sprzedam mamę nie jest bowiem powieścią całkiem oczywistą, a realność przeżyć bohatera miesza się z mało prawdopodobnymi zdarzeniami (jak spotkanie z małymi Chinkami). Jednak mimo tej fikcyjnej otoczki wielu rówieśników chłopca bez trudu odnajdzie elementy wspólne pomiędzy jego codziennością a własnymi doświadczeniami. To nie tylko bunt przeciwko absurdalnym – z punktu widzenia dziesięciolatka – nakazom i ograniczeniom, ale też nie do końca uświadamiane pragnienie bycia kochanym (najlepiej bezkrytycznie).

Czy dzięki doświadczeniom Oskara i Niny młodzi czytelnicy odkryją, że mama (nawet jeśli zmusza do jedzenia warzyw i dozuje słodycze) w gruncie rzeczy jest potrzebna?

Może.

Ale na pewno książka Care Santos przypomni mamom, że bunt ich dzieci to nie dowód złego wychowania, ale naturalny etap rozwoju. Może warto więc, by i one – dla dodania sobie otuchy – po tę lekturę sięgnęły.