Opis

Są takie książki, które z pozoru opowiadają zwykłą historię. Tymczasem kryją w sobie dużo bardzo ważnych w procesie wychowania treści. Taki właśnie jest Cykor.

Pewnego dnia mały kotek – Cykor wyrusza na samotny spacer, a potem nie potrafi znaleźć drogi do domu. Na szczęście trafia do dobrej rodziny – u swojego dziadka wakacje spędzają Dorota i Maja wraz z Igorem – psem asystującym. Maja porusza się bowiem na wózku. Cykor zaprzyjaźnia się z wszystkimi domownikami, a najbardziej przywiązuje się do Igora, którego traktuje jak ojca. Potem wraz z dziewczynkami jedzie do ich domu w mieście. I tu zaczynają się kłopoty, bo jego obecności nie chce zaakceptować Łatek – starszy kot. Jest o niego tak zazdrosny, że w końcu postanawia się go pozbyć. Prosi o pomoc gang bezpańskich kotów ze Zbójem na czele. Podczas spaceru przeganiają Cykora z podwórka, a on nie potrafi sam wrócić do domu. Jednak kiedy Łatek widzi smutek rodziny spowodowany zaginięciem małego kotka, wstydzi się swojego czynu i choć bardzo się boi, postanawia sprowadzić malucha z powrotem.

Tekst skupia się głównie na zwierzętach, jednak ich przeżycia i zachowania dziwnie przypominają ludzkie. Cykor jest ciekawskim, ufnym maluchem, którego wszędzie pełno. Igor – odpowiedzialnym, mądrym psem. Łatek – kotem skrzywdzonym w młodości (przebywał w schronisku), który zamiast docenić miłość całej rodziny woli użalać się nad sobą i rozpamiętywać doznane krzywdy. Bezpański Zbój żyjąc na ulicy musi sobie radzić, jest więc cwaniakiem, który chętnie zrobi coś złego w zamian za nagrodę. Zwierzaki okazują ludzkie uczucia – tęsknotę za domem, zazdrość z powodu pojawienia się “konkurencji”, wreszcie wyrzuty sumienia po dokonaniu złego uczynku, walkę z samym sobą, by do błędu się przyznać i próbować go naprawić, nawet jeśli oznacza to konieczność przełamania swojego strachu. To wszystko sprawia, że książka jest świetnym materiałem do rozmowy z dziećmi o uczuciach i właściwych zachowaniach.

W tekst wplecionych jest kilka bardzo ważnych mądrości, które niby wszyscy znamy, a tak często o nich zapominamy. Warto przekazać je dziecku: prawdziwa miłość potrzebuje tylko wzajemnego zaufania, szacunku i bliskości. Serca są pojemne i znajdzie się w nich miejsce na wiele istot. Nawet istoty z pozoru twarde i mało wylewne potrzebują akceptacji i docenienia.

Autorka nie zapomina o pokazaniu dzieciom, że zwierzęta – i to nie tylko te domowe – trzeba dobrze traktować, dlatego w finale książki Dorotka organizuje adopcję bezpańskich kotów.

Bardzo istotne jest pokazanie, że osoby niepełnosprawne mogą normalnie funkcjonować – poruszać się w miejscach publicznych, podróżować. Maja dzięki pracy psa asystenta, który jej nieustannie towarzyszy i pomaga w codziennych czynnościach, chodzi do szkoły i całkiem dobrze sobie radzi.

Autorka sama jest osobą poruszającą się na wózku, pracującą, skończyła studia w asyście pięknego goldena Igora, dlatego świetnie zna się na tym, o czym pisze. Jednak myślę, że w książce mogłoby znaleźć się jeszcze więcej informacji o życiu w przyjaźni z psem – asystentem. A może to pomysł na następną opowieść, na przykład dla maluchów, skoro istnieje już wersja dla starszych?