Opis

Niezwykła. Tak można określić tę książkę.

Co ją taką czyni?

Fantastyczna, wciągająca fabuła?

Nie.

Znakomicie wykreowani bohaterowie, z którymi łatwo się utożsamiać?

Nie.

Więc co?

Prawda. Źródła. Pomysł. Serce.

Prawda – bo książka opiera się na relacjach autentycznych świadków ówczesnych wydarzeń. Opowiadają o tym, co działo się od 11 XI 1918 do 1 IX 1939 r. O tym, jak wyglądało wówczas miasto, jak je rozbudowywano. W jakich domach mieszkano i jak meblowano mieszkania. Jak pracowano, co jedzono, jak się bawiono, jak ubierano, czym jeżdżono, gdzie spędzano czas wolny…

Źródła, które stanowią z jednej strony opowieści obywateli II Rzeczpospolitej, z drugiej – świetnie zachowane fotografie – znakomicie ze sobą współgrają, ukazując to najbardziej autentyczne, ludzkie oblicze wielkiej historii.

Pomysł, by całość przedstawić w formie dialogu młodego Historyjka i stuletniej Historyjki, a do tego okrasić kolorowymi ilustracjami Bohdana Butenki (dziecka II RP!) sprawia, że książka ma szansę zyskać zainteresowanie i uznanie najmłodszych. Zwłaszcza, że autorzy przygotowali dla nich zadania specjalne – zagadki, rebusy, naklejki, modele (fiata i tramwaju), które można złożyć.

Serce. Przebijająca z kolejnych stron wrażliwość, staranność, umiar dowodzą, że nie jest to przypadkowa publikacja, ale książka dobrze przemyślana. Co więcej – potrzebna i ważna.

(Dla mnie także poruszająca. Dwa zestawione na końcu zdjęcia z 1939 r. – dzieci tańczących podczas „Święta Legionów” i niemieckich bombowców nad Warszawą – wywołują łzy. I przypominają: niepodległość nie jest oczywistością!)

Karolina Mucha

Recenzja stanowi fragment tekstu 11 spotkań z Niepodległą.