Przy pewnej szkole, za salą gimnastyczną jest dołek. Rosną tam krzaki, sterczą pieńki, jest pełen gliny… Słowem – można się w nim świetnie bawić. Wow! – powiedzą młodzi czytelnicy (tak jak bohaterowie książki). Zgroza! – wykrzykną starsi ( jak nauczyciele opisani w tej krótkiej historii).
Bo tak to już jest, że dorośli chcą, by było bezpiecznie, a dzieci – fajnie. Jakże często są to dążenia całkowicie sprzeczne ze sobą. Tymczasem nawet w erze świetnych, kolorowych, zachwycających placów zabaw dzieciaki potrzebują swobody, brudu (tak!), braku kontroli. Oraz testowania swoich możliwości, nawet gdyby ich rodzice od samego patrzenia dostawali zawału serca.  Czytaj więcej o Dołek jest najlepszy! …

Przyznaję się bez bicia – zawsze byłam psiarą. I chociaż nie mogę powiedzieć, że nie lubię kotów – na pewno nie jestem aż taką ich miłośniczką, jak psów. To oczywiście przenosi się także na zamiłowania literackie – uwielbiam książki gdzie bohaterem, a czasem i narratorem jest pisak (zresztą – niebawem będzie i o tym). Co nie zmienia faktu, że zakochałam się w opowieści, którą snuje rudy kocur z iście filozoficznym podejściem do życia.  Czytaj więcej o Philo. Kot-filozof …