Opis

Codzienne radości i smutki dzieciństwa wcale nie są małe. Przynajmniej dopóty, dopóki nie przysłoni ich cień czegoś znacznie większego.

Na przykład spadających bomb.

Wówczas wszystko się zmienia – barwy, zapachy, kształty, emocje, marzenia. Znika to, co swoje i bliskie. Obcy świat przekracza strefę komfortu.

Czy dzieciństwo, którego część przypada na wojenną zawieruchę, może być szczęśliwe?

Czytając Darowane kreski niełatwo odpowiedzieć na to pytanie. Bo Joanna Papuzińska, która zwłaszcza w okresie powstania warszawskiego straciła tak wiele, która jako mała dziewczynka doświadczyła tułaczego życia, wciąż zachowuje – i w sobie, i w swojej narracji – pewną spokojną radość życia. Może dlatego, że choć jej opiekunowie zmieniali się, nigdy nie zabrakło wokół odważnych i opiekuńczych dorosłych? Ludzi gotowych spożytkować całe serce i wszystkie swe siły na troskę o najmłodszych.

Może to jest recepta na dobre dzieciństwo? Stwarzać – choćby drobnymi, codziennymi staraniami – przeciwwagę dla wielkiego zła, które przetacza się po świecie.

Dzięki Darowanym kreskom wiele można się dowiedzieć o życiu wybitnej postaci – doktor nauk humanistycznych, wykładowczyni UW, krytykowi literackiemu, a przede wszystkim autorce książek czytanych już przez kilka pokoleń dzieci. Jej opowieść nie przypomina jednak wartkich książek przygodowych, wymaga raczej pewnego skupienia i refleksyjności. Przede wszystkim jednak ukazuje świat jako miejsce przyjazne, pełne życzliwych ludzi.

Pozwala wierzyć, że dobro jest najsilniejsze.

Karolina Mucha