Opis

Uśmiech w królestwie smutku

Beztroska, zabawa, przyjemność. Z tym najczęściej kojarzony jest okres dzieciństwa. Wynika to zapewne ze skłonności do idealizacji i mitologizacji najwcześniejszych lat życia, ocenianych z perspektywy późniejszych doświadczeń. A przecież nierzadko zdarza się, że i do tego dziecięcego świata wkraczają choroba, smutek, czy nawet śmierć.

Tym, którzy chcieliby podarować cierpiącym maluchom odrobinę szczęścia, polecam niezwykłą książeczkę Zosia i książę Elfów Anety Noworyty. To piękna opowieść o ciężko chorej dziewczynce i jej przyjaźni z elfickim księciem, Filipem. Dzięki Filipowi Zosia może choć na chwilę wyrwać się ze szponów choroby, poczuć zapach kwiatów, zakosztować radości przebywania z innymi, a nawet zatańczyć. Te magiczne chwile, które dziewczynka spędza w świecie elfów, mogą wzruszyć zarówno małego, jak i całkiem dorosłego czytelnika. Równie silne uczucia budzą starania Filipa, za wszelką cenę pragnącego ocalenia swojej małej przyjaciółki. Starania daremne…

Brak bajkowego zakończenia, czyli klasycznego happy endu, nadaje historii Zosi szczególne znaczenie. Zamiast wysiłku zmierzającego do zaczarowania rzeczywistości, zaprzeczenia jej naturalnym prawom, można tu dostrzec próbę oswojenia tego, co trudne i bolesne, poprzez przekazanie zasmuconym promyka nadziei i ciepła.

Zosia i książę Elfów to krótka historia. Ale dzięki temu, że jej autorka nie podąża drogą najprostszą, a może także i po trosze za sprawą niezwykłych ilustracji, ma szansę na długo zapisać się w pamięci.