Opis

Pewnego dnia Maciek zasłabł i rodzice musieli zawieźć go do lekarza. A potem okazało się, że czeka go kardiologiczna operacja.
Autorka opisuje, co może spotkać dziecko w szpitalu – wywiad przy zapisie, badania, przygotowanie do zabiegu. W prostych słowach oswaja z sytuacją, która jest dla malucha nowa. Oczywiście w szpitalu toczy się też w miarę normalne życie – nauka, wypożyczanie książek ze specjalnej biblioteki, psoty tych, którzy leżą już bardzo długo, więc czują się tam prawie jak w domu. Co ciekawe, w tym miejscu rodzą się też przyjaźnie. Osoby połączone wspólnym losem mają umiejętność tworzenia bardzo trwałych więzi – i na takie zapowiadają się te, które Maciek nawiązał z Filipem (który odgrywa rolę starszego brata – objaśnia, co go czeka, pociesza, tłumaczy i daje rady) czy Misią, której powierzył opiekę nad swoją maskotką na czas operacji. Szpital to też świetna szkoła empatii.
Ciepła, wzruszająca, a przy tym niesmutna książka. W końcu Maciek znosi wszystkie niedogodności operacji po to, by znów móc biegać!

(recenzja stanowi fragment tekstu SZPITAL – NIE TAKI STRASZNY, JAK GO MALUJĄ)