Opis

Nasz święty

Po Janie, Mikołaju, Albercie, Urszuli i Faustynie przyszła kolej także na niego. W końcu bez wątpienia należy do grona ludzi zarówno świętych, jak i epatujących radością. Trudno się zatem dziwić, że Eliza Piotrowska, autorka, a zarazem ilustratorka, serii książeczek Święci uśmiechnięci, tym razem opowiada dzieciom o Janie Pawle II.

My, dorośli, znamy jego życiorys dość dobrze. Tyle już filmów powstało na ten temat, tyle książek! Ale czy wiemy, jak to wszystko przekazać najmłodszym? Przecież suche fakty ich nie zainteresują, a zabawne anegdoty i powiedzonka to zbyt mało, by wyrazić wszystko, co najważniejsze. Na szczęście, jak udowadnia pani Piotrowska, można stworzyć przyjazną małym czytelnikom… biografię.

Sposób wcale nie wydaje się trudny: ot, prosta rymowanka z licznymi ilustracjami. Brzmi banalnie, prawda? Trzeba jednak pamiętać, że młody wiek nie wiąże się bynajmniej z małymi wymaganiami (wie o tym dobrze chyba każdy rodzic…). Zatem prezentowany wierszyk musi być zrozumiały, ale równocześnie ciekawy, a do tego najlepiej jeszcze zabawny. Nie nazbyt symboliczny, abstrakcyjny i absolutnie nieoczywisty! A obrazki? Powinny zachęcać do wielokrotnej lektury, współgrać z tekstem, równocześnie wiele opowiadając tym, którzy sami jeszcze nie potrafią czytać.

Autorka Świętych uśmiechniętych po raz kolejny udowodniła, że potrafi zadbać o wszystkie te elementy. Dzięki temu czytelnicy (słuchacze) jej opowieści poznają kogoś naprawdę wyjątkowego. Bo choć mały Lolek był zwykłym chłopcem,/ który kochał piłkę, narty,/ wodę, góry, las, kajaki,/ ciastka z kremem/ oraz żarty, to jego życie bynajmniej nie było zwyczajne czy banalne. Czy przyczyniła się do tego wielka ilość jego pasji i talentów? Niepospolita mądrość? Albo raczej liczne trudności (śmierć najbliższych, przeżycia wojenne), jakich doświadczył? A może za najważniejsze należy uznać zawierzenie Bogu i podążanie wyznaczoną przez Niego drogą? Przecież to ona zaprowadziła go aż do Rzymu i wiodła dalej, aż do samego końca – do odważnego przyjęcia choroby, starości i śmierci.

Więcej nie trzeba pisać. Bowiem ci, którzy pragną dla swych pociech takiego właśnie wzoru i autorytetu, z ochotą skorzystają z okazji, by przedstawić im tego wielkiego człowieka.