Być bogatym?

Być bogatym?


Ach być bogatym! Wygrać na loterii, dostać spadek lub opatentować genialny wynalazek. Mając dużo pieniędzy nie można być nieszczęśliwym. Ile osób łapie się na ten mit – i to niezależnie od swojego wieku? 

Józef Burek ma tatę-miliardera. Nie zawsze tak było – kiedyś biedna rodzina wzbogaciła się dzięki wynalazkowi (jeśli ktoś zna specyficzne poczucie humoru autora – nie powinien się dziwić, że jest nim…superczyszczący papier toaletowy).

I choć mama bohatera odeszła, to przecież świetnie im się żyje w wielkim domu, z każdym możliwym gadżetem, jaki tylko jest dostępny na rynku, prawda? I jakże miło jest dostać od taty czek na dwa miliony funtów w dniu dwunastych urodzin!

Józek chodzi do elitarnej placówki, ale, niestety, tzw. “nowe” pieniądze nigdy nie wygrają z fortunami przechodzącymi z pokolenia na pokolenie, dlatego nie czuje się tam dobrze,  jest przez kolegów traktowany z góry. Wpada zatem na pomysł, że pójdzie do zwyczajnej szkoły i nikomu nie przyzna się do tego, że jest synem miliardera.

Faktycznie, w nowym miejscu szybko znajduje przyjaciela – Boba, któremu nie przyznaje się do posiadanej przez ojca fortuny. Jednak pieniądze nieźle w tym związku namieszają. Bohater dowie się, że nie  wszystko można kupić.
Myślę, że mogę zdradzić zakończenie książki, w którym – co było do przewidzenia – Józek z tatą przekonują się, że życie bez wielkich pieniędzy jest lepsze i łatwiejsze. A wcześniej autor pokaże młodemu czytelnikowi, że:

Ludzie są w stanie zrobić wiele mniejszych lub większych świństw, by pieniądze zdobyć.

Człowiek bogaty nigdy nie może być pewny, czy ktoś jest jego przyjacielem, partnerem tylko po to, by coś zyskać.

Nie wszystkie problemy można za pomocą pieniędzy rozwiązać.

I generalnie – zgodnie z powiedzeniem – pieniądze szczęścia nie dają.

Mogą Cię również zainteresować:

Hedwiga i przyjaźń

Raczej nie można powiedzieć o Hedwidze, że to grzeczna dziewczynka. Jest jak większość dzieci – dopiero próbuje połapać się w tym co dobre, a co złe i większość przykazań testuje na własnej skórze.

2 komentarze

Babcia Rabuś

Jeżeli przeczytalibyście tylko pierwszą część tej książki, moglibyście oburzyć się na Davida Walliamsa. Co za brak szacunku dla starszych! Przedstawiać ich jako ludzi nudnych, których nikt nie lubi i powszechnie unika się ich towarzystwa. Którzy niezbyt ładnie pachną i jedzą dziwne potrawy. Jednak jeśli dotrwacie do końca (do czego gorąco zachęcam), przekonacie się – podobnieWięcej oBabcia Rabuś[…]

0 komentarzy

O starości

Mówią, że starość się Panu Bogu nie udała. Ale czy na pewno? Bez wątpienia: łatwa nie jest. Czasem trudno zliczyć gnębiące ciało choroby. Słabość krępuje ruchy. Pamięć szwankuje. Wciąż trzeba żegnać kolejnych przyjaciół. Po co to wszystko?

0 komentarzy

Uniwersytet Wszystko Moje

On sobie w życiu poradzi – mówią o chłopcu, przepychającym się na zjeżdżalni bez kolejki. Nie da sobie w kaszę dmuchać – stwierdzają, obserwując dziecko wygrywające batalię o zabawkę w piaskownicy. Jaka ona zaradna! – chwalą dziewczynkę walczącą o podniesienie stopni na koniec roku. A jaką dumą napawa rodzinę wygrana w zawodach, najlepiej napisany sprawdzian,Więcej oUniwersytet Wszystko Moje[…]

0 komentarzy

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany.