Grażyna Bąkiewicz

historyk, nauczycielka, pisarka. Łodzianka. Ukończyła wydział filozoficzno-historyczny na Uniwersytecie Łódzkim. Proponowano jej pisanie pracy doktorskiej, ale aż takim pasjonatem historii nie była, by zdecydować się na spędzanie czasu w archiwach. Myślała o muzeum, ale w oczekiwaniu na etat podjęła pracę w szkole. Nauczanie historii miało być jedynie przejściowym etapem, ale wciągnęło ją tak skutecznie, że przepracowała z młodzieżą prawie 30 lat. Nie oderwały jej od szkoły nawet studia dziennikarskie, które podjęła ogarnięta potrzebą pisania. Kontakt z młodzieżą był tym, czego potrzebowała, i dawał jej energię niezbędną do życia. Potrzebę pisania realizowała, wymyślając bajki dla córek. Szansa na zaistnienie w gronie twórców pojawiła się sama i miała formę ogłoszenia w prasie o Ogólnopolskim Konkursie na Bajkę dla Dzieci. Wygrała ten konkurs (1983) i od tego czasu jej bajki ukazywały się w różnych czasopismach dla dzieci. Za pierwszą powieść “O melba” otrzymała I nagrodę IBBY – Książka Roku 2002. Dwie kolejne: “Stan podgorączkowy” (2003) i “Będę u Klary” (2004) były również skierowane do młodego odbiorcy, chociaż równie dobrze przyjęte zostały przez dorosłych czytelników.
“Korniszonek” (2004), powieść dla dzieci, został uhonorowany przez Poznański Przegląd Nowości Wydawniczych i Bibliotekę Ossolińskich jako Książka Jesieni 2004 r. Książka “Mieszko, ty wikingu!” otrzymała wyróżnienie w Konkursie im. Kornela Makuszyńskiego, a “Kosmiczni odkrywcy – Franio i jego babacia” III nagrodą w III Konkursie Literackim im. Astrid Lindgren.
Z myślą o dorosłym czytelniku napisane zostały: “Opowieść z perłą w tle” (2006), “Coś za coś”(2007), “Bajki dla dorosłych”(2009) oraz opowiadania zamieszczane w licznych zbiorach.
“Muchy w butelce”, powieść przeznaczona dla nastolatków, nominowana została do nagrody literackiej “Srebrny kałamarz 2008”.
Grażyna Bąkiewicz pisze z ogromną przyjemnością zarówno dla dorosłych, jak i młodych czytelników. Prowadzi też warsztaty pisania bajek.

(źródło: https://nk.com.pl/grazyna-bakiewicz/265/pisarz.html)

Facebook: https://www.facebook.com/grazyna.bakiewicz

Kontakt: grazynabakiewicz@gazeta.pl

Opis

Jedna z pierwszych samodzielnie przeczytanych przeze mnie książek to „Awantury i wybryki małej małpki Fiki Miki” Kornela Makuszyńskiego. Co się wtedy działo w mojej głowie, to tylko ja wiem. Odkryłam, że nudne życie można zmienić w niekończącą się przygodę. Byłam, kim chciałam i robiłam, co tylko podpowiedziała mi wyobraźnia. I tak mam do dziś. Każda książka to odkrywanie kolejnych światów.

Gdybym mogła podróżować w czasie, wybrałabym się w przeszłość. Jest tyle niewyjaśnionych spraw, nad którymi historycy rozkładają ręce, bo nie przetrwały żadne dokumenty. Chciałabym wyjaśniać zagadki z przeszłości.

Gdyby pewnego dnia literaccy bohaterowie ożyli, najchętniej spotkałabym Sherlocka Holmesa. Ten gość mnie fascynuje.

Gdybym nie tworzyła książek dla dzieci, byłabym kierowcą ciężarówki, takiej wielkiej, z napisami i kolorowymi światełkami na kabinie. Byłabym królem szos. Uwielbiam jeździć i rozmawiać z ludźmi spotykanymi po drodze.

W życiu ważne jest poczucie bezpieczeństwa. Gdy mi go brakuje, nie mogę skupić się na niczym. Na szczęście zdarza się to rzadko.

Chciałabym zmienić głowy niektórym ludziom. Móc je zdjąć, przedmuchać i założyć na nowo.

Nie znoszę fałszywych ludzi i listopadowej pogody. Działają na mnie przygnębiająco.

Inspiruje mnie słońce. Gdy wychodzi zza chmur, od razu mam więcej pomysłów.

Mój mistrz to Juliusz Verne. W jego powieściach, choć powstały w XIX wieku, jest wszystko, co lubię – podróże, przygody, odkrycia, wynalazki. Przedstawiał rzeczy, o jakich jeszcze świat nie słyszał – urządzenia, wyprawy dookoła świata, w kosmos, w głąb Ziemi. Gdy czytam jego książki, muszę przypominać sobie, że w jego czasach, wiele z tych rzeczy jeszcze nie istniało. Wymyślał je sobie, a życie dowiodło, że miał niezłe wyczucie. Podziwiam jego wyobraźnię.

Najlepiej odpoczywam na działce. Ale nie w pozycji leżącej, tylko z łopatą albo sekatorem w ręku.